Lawa. Gorąca, lśniąca czerwień wewnątrz, im bliżej zaś brzegu tym ciemniej, mroczniej. Tym razem skorzystam z pomocy nieocenionego pana Adama:
"Nasz naród jak lawa
Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa
Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi
Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi..."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz